Dokazi koji potkrepljuju ovu tvrdnju americkih naucnika su uporedeni podaci istraživanja izmedu 1988. godine i 1994., dakle prije pojave MP3 plejera, te 2005. i 2006. godine, kada su oni vec postali popularni.
Dobijeni rezultati su pokazali porast za 30 posto svih vrsta gubitka sluha kod tinejdžera, te porast od cak 50 posto umjerenog do ozbiljnog gubitka sluha.
Druga studija, objavljena ranije ove godine ustanovila je da tinejdžeri, ne samo što imaju tendenciju da slušaju glasniju muziku od odraslih, vec nisu ni svjesni koliko glasno je puštaju.
Ta studija pokrenula je pitanja o tome koliko sati dnevno ljudi slušaju muziku pomocu uredaja i, što je mnogo važnije, koliko je ona glasna. Pojedini ispitanici su rekli da slušaju muziku oko 16 sati dnevno, što je skoro svaki minut njihovog budnog stanja.
Bezbjedan nivo visine tona za slušanje muzike je oko 80 do 85 decibela ... što je isto kao zvuk gradskog saobracaja u vozilu sa zatvorenim prozorima.
Nivo koji može da ošteti vaš sluh je oko 100 decibela ... slicno zvuku metroa ili kosilice. Audiolozi kažu da je korišcenje slušalica koje se stavljaju u uho, vjerovatno bezbjedno ako slušate oko sat i po dnevno sa nivoom od 80 decibela. Ali, ako slušate muziku na najvišem nivou, cak i samo pet minuta dnevno, rizikujete trajno oštecenje sluha.
