Strucnjaci kažu da su tinejdžeri biološki programirani da odlaze na spavanje kasnije i da se bude kasnije nego druge dobne skupine. Bez obzira na to, mnoge škole pocinju s nastavom vrlo rano, ponekad u sedam ujutro.
Zbog toga se brojni ucenici, koji odlaze u školu rano ujutro osjecaju tromo i umorno, a ustajanje im je pravo mucenje. Michael Breus klinicki je psiholog cija je specijalnost poremecaj sna: "Ovdje nije rijec o skupini lijenih mladica i djevojaka, vec o djeci ciji je biološki ritam najcešce neuravnotežen. Njima je potrebno osam do devet ili cak i deset sati sna.“
On tvrdi da pospani tinejdžeri mogu razviti jedan oblik depresije koji bi mogao negativno utjecati na njihovo opšte zdravstveno stanje. Njihova depresija ne samo da utjece na njihovu sposobnost na nastavi, vec uopšte na sve aktivnosti.
Stoga psiholog Breus smatra da bi škole s nastavom trebale poceti u kasnijim jutarnjim satima. Jer, istraživanja su pokazala da ucenici u tom slucaju mogu poboljšati svoje rezultate.
Primjerice, Eric Peterson direktor škole St. George u americkoj saveznoj državi Rhode Island je ispitao li ce pocetak nastave 30 minuta kasnije uciniti razliku i pokazalo se da je njegov eksperiment dao rezultate. Peterson tvrdi da se odlazak ucenika u školski zdravstveni centar upola smanjio. A kašnjenja na prvi sat smanjena su za trecinu. I ono što je najvažnije: ucenici su potvrdili da su manje pospani tokom dana.
Eric Peterson je svjestan da je promjenu vremena pocetka nastave lakše uvesti u malim školama, ali se nada da ce i one vece iznaci nacin za to. U kraju, škole prije svega moraju uciniti ono što je ispravno za njihove ucenike, kaže on.
